طراح وب برتر ايران

محتواي وب، محتواي متني، تصويري يا شنيداري است كه بخشي از تجربه كاربر در وب‌سايت به شمار مي‌رود. محتواي وب شامل متن، تصوير، صوت، ويدئو و انيميشن است. در معماري اطلاعات براي شبكه جهاني وب، Lou Rosenfeld و Peter Morille مي‌نويسند «ما محتوا را به طور گسترده، "مواد وب‌سايت شما" تعريف مي‌كنيم كه مي‌تواند شامل اسناد، داده‌ها، اپليكيشن‌ها، سرويس‌هاي الكترونيكي، تصاوير، فايل‌هاي صوتي و تصويري،طراح وب، پيام‌هاي ايميل آرشيو شده و ... باشد. البته ما مواد آينده را هم مانند مواد فعلي در نظر مي‌گيريم.»

آغاز محتوا در وب

وقتي اينترنت، با يكي از پروژه‌هاي تحقيقاتي دولت ايالات متحده در اواخر دهه ۱۹۵۰ شروع شد، وب به شكل امروزي ايجاد نشده بود، تا اينكه Time Berners-Lee و همكارانش در آزمايشگاه اروپايي CERN مفهوم اسناد لينك‌شده با ابرمتن را پيشنهاد دادند. البته كمي بعد، Mosaic، پيشكسوت معروف Netscape، نشان داد اينترنت به چيزي بيش از يك سيستم ارائه فايل تبديل شده است. استفاده از ابرمتن، ابرلينك‌ها و مدل‌هاي مبتني بر صفحه براي اشتراك‌گذاري اطلاعات، كه توسط Mosaic و مدتي بعد توسط Netscape معرفي شد، در تعريف محتواي وب و ساختار وب‌سايت‌ها مفيدند. امروزه بر اساس نوع و كاربرد محتواي يك وب‌سايت، آن را در دسته‌ي خاصي از وب‌سايت‌ها گروه‌بندي مي‌كنيم.
مفهوم صفحه

امروزه از مفهوم «صفحه» بيشتر از «محتواي وب» استفاده مي‌شود. شروع كاربرد اين مفهوم، در محيط‌هاي علمي و صفحات تايپ‌شده، و ايده اصلي آن، لينك (اتصال) مستقيم از يك مقاله علمي به مقاله ديگر بود. اين ايده در اواخر دهه ۱۹۸۰ و اوايل ۱۹۹۰ ايده‌اي كاملاً انقلابي و نوآورانه به شمار مي‌رفت. در آن زمان، بهترين لينكي كه مي‌توانست ساخته شود، لينكي بود كه براي استناد به يك مرجع در ميان يك مقاله تايپ‌شده و نام مرجع در پايين صفحه، يا در آخرين صفحه مقاله وجود داشت. وقتي نوشتن و داشتن يك صفحه Mosaic براي هر كسي ميسر شد، مفهوم «صفحه اصلي»، ايده صفحه را تقريباً محو كرد.

هر كسي مي‌توانست «صفحه وب» يا «صفحه شخصي» خودش را داشته باشد. در اغلب موارد، وب‌سايت شامل صفحات فيزيكي زيادي است كه همگي يك صفحه ناميده مي‌شوند! افراد اغلب براي ارائه گواهينامه، لينك دادن به هر محتواي ديگري كه شخصي نگهداري مي‌كرد، يا هر محتواي شخصي ديگري كه يك فرد منتشر مي‌كرد، به «صفحه اصلي» خود اشاره مي‌كردند.

اگرچه «طراح وب برتر» ممكن است منبعي باشد كه معمولاً براي «دست‌يابي به» مكان‌هاي آنلاين مشخص از آن استفاده مي‌كنيم، اما بسياري پروتكل‌هاي مختلف براي دسترسي به اطلاعات موجود، وجود دارند و در هنگام نياز فراخواني و استفاده مي‌شوند. وقتي ما يك آدرس اينترنتي مثل http://www.youtube.com را در مرورگر وارد مي‌كنيم، انتظار داريم طيف وسيعي از صفحات وب را ببينيم، اما در هر صفحه ابزارهايي براي تماشاي «كليپ‌هاي ويدئويي» قرار داده شده‌است.
محتواي وب از نوع HTML

با وجود اينكه ممكن است در هر صفحه وب، پروتكل‌هاي مختلفي تعبيه شود، اما با اين حال محتواي html (يا انواع ديگر) صفحات فشرده وب، برترين راه به اشتراك‌گذاري محتوا هستند و در حالي كه بسياري صفحات وب با ساختار اختصاصي (معمولاً سايت‌هاي تجاري) وجود دارند، ميليون‌ها وب‌سايت با توجه به يك ايده اصلي مشترك ايجاد شده‌اند. بنابراين ممكن است هزارها وب‌سايت با ايده‌هاي مشابه اما محتواي مختلف پيدا شود.

وبلاگ‌ها نوعي وب‌سايت و عمدتاً شامل صفحات وب به زبان html هستند. (اگرچه ممكن است وبلاگ‌نويس كاملاً از اين موضوع غافل باشد كه صفحات وب با استفاده از html نوشته مي‌شوند). ميليون‌ها نفر از وبلاگ‌هاي آنلاين استفاده مي‌كنند؛ امروزه يك وبلاگ، «صفحه اصلي» جديدي است؛ جايي كه افراد مي‌توانند اطلاعات شخصي خود را آشكار كنند يا مفهومي از اينكه «من كي هستم» بسازند. اگرچه يك وبلاگ ممكن است با اهداف ديگري (مثل ترويج كسب و كار) نوشته شود، واقعيت اين است كه وبلاگ توسط «يك فرد» نوشته مي‌شود و او اطلاعات را از چشم‌انداز خودش ارائه مي‌كند.

سايت‌هاي موتور جستجو عمدتاً از محتواي html ساخته شده‌اند و معمولاً يك رويكرد ساخت‌يافته براي ارائه اطلاعات دارند. صفحه نتايج موتور جستجو (SERP)، يك عنوان، معمولاً نام موتور جستجو، و سپس فهرستي از وب‌سايت‌ها و آدرس‌هاي آنها را نمايش مي‌دهد. آنچه فهرست مي‌شود، نتايج حاصل از يك پرس و جو است كه به عنوان كلمات كليدي تعريف مي‌شود. صفحه نتايج، وب‌سايت‌هايي را ليست مي‌كند كه به طريقي به كلمات كليدي موجود در پرس و جو مربوط هستند.

كميسيون‌هاي بحث و گفتگو سايت‌هاي متشكل از محتواي «متني» هستند كه توسط html يا زبان‌هاي ديگري كه در مرورگر وب ديده مي‌شوند، سازماندهي شده‌اند. مكانيزم كار ميز بحث، به اين شكل است كه كاربران ثبت‌نام مي‌شوند و پس از ثبت‌نام مي‌توانند مطالب خود را بنويسند. اغلب يك ميز بحث از پست‌هايي تشكيل شده كه هر كدام گروهي از سؤالات را مطرح مي‌كنند، تا كاربران ديگر به آن سؤالات پاسخ دهند.

سايت‌هاي تجارت الكترونيكي تا حد زيادي از مواد متني تشكيل شده، همچنين تصاوير مربوط به اقلام فروشي نيز در آن تعبيه مي‌شود. با اين حال، سايت‌هاي خيلي كمي وجود دارند كه به صورت صفحه به صفحه و با استفاده از انواع html نوشته شده باشند. به طور كلي، صفحات وب طوري نوشته شده‌اند كه با استفاده از مرورگر وب، از يك پايگاه‌داده به مشتري ارائه شود. با اين حال، كاربر عمدتاً اسناد متني را مي‌بيند كه به صورت صفحه وب مي‌رسند تا در مرورگر وب مشاهده شوند. سايت‌هاي تجارت الكترونيكي معمولاً با نرم‌افزاري كه به عنوان «shopping cart» مي‌شناسيم، سازماندهي مي‌شوند.
يك ديد گسترده‌تر از محتواي وب

اگرچه ميليون‌ها صفحه وجود دارد كه عمدتاً با html يا زبان‌هاي ديگر نوشته شده‌اند، اما در واقع ما داده‌ها، اپليكيشن‌ها، سرويس‌هاي الكترونيكي، تصاوير (گرافيك)، فايل‌هاي صوتي و تصويري، صفحه‌هاي شخصي وب، پيام‌هاي ايميل آرشيوشده و بسياري انواع ديگر فايل‌ها و داده‌هاي سيستم را مي‌بينيم كه به وب‌سايت‌ها و صفحات وب تعلق دارند. صدها راه براي انتقال اطلاعات بر روي يك وب‌سايت وجود دارد، اما بدنه مشتركي براي دانش بهينه‌سازي موتور جستجو وجود دارد كه يك راه مصلحت‌انديشانه است، اينكه هيچ چيزي جز متن نبايد منتقل شود. امروزه موتورهاي جستجو مبتني بر متن هستند و يكي از راه‌هاي رايج دستيابي به سايت‌هاي موردعلاقهٔ افراد توسط مرورگر محسوب مي‌شوند.
محتوا پادشاه است!

حتي اگر وب سايت شما براي كلمات كليدي اصلي مرتبط با محصول يا سرويس شما در صفحه اول نتايج گوگل باشد، بدون يك محتواي مناسب شما نمي توانيد كار چنداني از پيش ببريد. به بيان بهتر محتواي وب سايت شما بايد قدرت ارتباط با ذهن بازديدكننده را داشته باشد تا البته بر اساس واقعيات موجود محصول يا سرويس شما بازديدكننده را قانع كند كه محصول شما بهتر از رقبا مي باشد!

اين جمله را مي‌توان اين‌گونه تفسير كرد كه بدون محتواي اصلي و مطلوب، يا توجه به قوانين و منافع تجاري سازندگان محتوا، هر سرمايه‌گذاري رسانه‌اي به احتمال زياد به دليل فقدان محتواي جذاب (بدون در نظر گرفتن عوامل ديگر طراحي) شكست مي‌خورد. محتوا مي‌تواند هر كار خلاقانه، مانند متن، گرافيك، تصوير يا ويدئو باشد. هنگام سازماندهي يا ايجاد يك وب‌سايت، توجه به عبارت «محتوا پادشاه است!» يك الگوي رفتاري رايج محسوب مي‌شود. يعني تمركز اصلي بر روي محتوا قرار مي‌گيرد (اگرچه Andrew Odlyzko در «محتوا پادشاه نيست!» طور ديگري استدلال مي‌كند.). محتواي متني براي جايگاه موتور جستجو بسيار مهم است. بدون محتواي اصلي متن، بيشتر موتورهاي جستجو نمي‌توانند واژگان مورد جستجو را به محتواي يك سايت ربط بدهند.
مديريت محتوا

از آنجا كه وب‌سايت‌ها اغلب پيچيده هستند، اصطلاح «مديريت محتوا» در اواخر دهه ۱۹۹۰ پديد آمد كه يك متد يا در بعضي موارد يك ابزار براي سازماندهي المان‌هاي گوناگون موجود در يك وب‌سايت را تعريف مي‌كند. مديريت محتوا اغلب به اين معني است كه در يك كسب و كار طيف وسيعي از افراد هستند كه نقش‌هاي متمايزي براي كار با مديريت محتوا بر عهده دارند، مانند نويسنده محتوا، ويرايشگر، ناشر و مدير. اما اين معني را نيز مي‌دهد كه ممكن است يك سيستم مديريت محتوا وجود داشته باشد كه به وسيله آن هر كدام از نقش‌هاي مختلف طوري سازماندهي شوند، تا كمك‌هاي خود را در اداره كردن سيستم و سازماندهي اطلاعات براي وب‌سايت ارائه دهند.

اگرچه ممكن است يك كسب و كار براي انتخاب، در برگرفتن و نمايش اطلاعات آنلاين سازماندهي شده باشد، اما محتوا در چنين شيوه‌اي بايد طوري سازماندهي شود كه با يك بخش كلي «تجربه مشتري» كه كاربري آساني دارد، به خواننده (مرورگر) ارائه شود. در اين صورت سايت به راحتي پيمايش مي‌شود و نقش خود را در كسب و كار (كه فروش به مشتريان، يا بازاريابي براي محصولات و خدمات، يا اطلاع‌رساني به مشتريان است) ايفا مي‌كند.

مكان‌يابي محتواي وب
استفاده از محتواي وب در بازاريابي اينترنتي و بازاريابي مكان‌محور، متدي رايج براي تعيين مختصات جغرافيايي (مكان فيزيكي) بيننده يك وب‌سايت است. اين كار توسط نرم‌افزارهايي كه امكانات رديابي (مكان‌يابي) دارند انجام مي‌شود. ارائه محتواي مختلف بر اساس مكان بيننده، مانند كشور، منطقه يا استان، شهر، كد مترو/كد پستي، سازمان، آدرس پروتكل اينترنت (IP)، شناسايي ISP و ... از امكاناتي است كه اين نرم‌افزارها براي ما فراهم مي‌كنند.

محتواي متفاوت با انتخاب كاربر
وب‌سايت FedEx در FedEx.com مثال خوبي براي كاربرد بازاريابي مكان‌محور براي انواع محتواي مختلف است. در اين وب‌سايت كاربران ابتدا كشور خود را انتخاب مي‌كنند و سپس بسته به انتخاب‌شان، محتواي سايت يا مقاله برايشان نمايش داده مي‌شود.

محتواي مختلف خودكار
در بازاريابي اينترنتي و بازاريابي مكان‌محور، انتقال محتواي مختلف بر اساس مختصات جغرافيايي و ديگر اطلاعات شخصي، به صورت خودكار انجام مي‌شود. به عنوان مثال امروزه اگر وارد سايت يك بازي آنلاين شويد، سايت به صورت خودكار مكان جغرافيايي و زبان شما را تشخيص داده و محتواي مناسب براي شما را نمايش مي‌دهد. يا مثلاً تبليغات گوگل و ياهو هوشمند و خودكار شده و تبليغات هدفمند فارسي را به فارسي‌زبانان نشان مي‌دهند.
وب‌گاه، تارگاه،تارنما، سايت (به انگليسي: Site) يا وب‌سايت (به انگليسي: Website) مجموعه‌اي از صفحات وب است كه داراي يك دامنه اينترنتي يا زيردامنه اينترنتي مشترك‌اند و به صورت مجموعه‌اي از صفحات مرتبط كه داده‌هايي نظير متن، صدا، تصوير و فيلم، روي آن‌ها ارائه مي‌شود، روي تار جهان‌گستر شبكهٔ اينترنت قرار مي‌گيرد.

صفحهٔ وب سندي است كه معمولاً به صورت اچ‌تي‌ام‌ال نوشته مي‌شود و همواره با استفاده از پروتكل اچ‌تي‌تي‌پي مي‌توان به آن دسترسي پيدا كرد. پروتكل اچ‌تي‌تي‌پي اطلاعات را از كارساز وب‌گاه به مرورگر وب كاربر منتقل مي‌كند تا اين اطلاعات براي كاربر نمايش داده شوند.

همهٔ وب‌گاه‌ها در كنار هم يك تار جهان‌گستر بزرگ از اطلاعات را درست مي‌كنند.

دسترسي به صفحات وب‌گاه از طريق يك ريشهٔ مشترك يوآرال با نام صفحه اصلي امكان‌پذير است كه اين صفحهٔ اصلي از لحاظ فيزيكي روي همان كارساز قرار مي‌گيرد. يوآرال‌هاي صفحات آن‌ها را به صورت هرمي سازمان‌دهي مي‌كنند اگرچه ابرپيوندهاي موجود ميان‌شان تعيين مي‌كنند كه چگونه كاربر اطلاعات را ببينند و چگونه ترافيك وب، بين بخش‌هاي مختلف وب‌گاه پخش شود.

براي دسترسي به اطلاعات برخي از سايت‌هاي وب مي‌بايست حق اشتراك داشته باشيد. از ميان وب‌گاه‌هايي كه براي ورود به آن‌ها به اشتراك نياز داريد، مي‌توان به وب‌گاه‌هاي پورنوگرافي اينترنتي، بخش‌هايي از وب‌گاه‌هاي خبري، وب‌گاه‌هاي بازي، ميزگردهاي اينترنتي، خدمات رايانامه، وب و سايت‌هاي ارايه‌كنندهٔ داده‌هاي بلادرنگ بهابازار اشاره كرد.
وب‌گاه مي‌تواند محصول تلاش يك فرد يا يك گروه باشد كه با هدف خاصي تهيه مي‌شود. هر وب‌گاه مي‌تواند ابرپيوندهايي به بقيهٔ وب‌گاه‌ها داشته‌باشد و بنابراين گاهي اوقات كاربر نمي‌تواند ميان سايت‌هاي مختلف تمايز آشكاري قايل شود.

وب‌گاه‌ها را به زبان اچ‌تي‌ام‌ال مي‌نويسند و يا پس از آنكه در زبان ديگري نوشته مي‌شوند به زبان اچ‌تي‌ام‌ال تبديل‌شان مي‌كنند و دسترسي به آن‌ها از طريق يك نرم‌افزار با نام مرورگر وب يا مشتري HTTP امكان‌پذير است. دست‌رسي به وب‌گاه‌ها از طريق رايانه‌هاي موجود روي شبكهٔ اينترنت يا وسايل مرتبط با اينترنت شامل رايانه‌هاي روميزي، رايانه‌هاي كيفي و روپايي، رايانه‌هاي دستيار (PDA) و تلفن‌هاي همراه امكان‌پذير است.

يك سامانهٔ رايانه‌اي كه با عنوان كارساز وب و همچنين سرور HTTP شناخته مي‌شود ميزبان وب‌گاه است. اصطلاحات سرور وب و HTTP مي‌توانند به نرم‌افزاري اشاره كنند كه روي اين سامانه‌هاي رايانه‌اي اجرا مي‌شوند و داده‌هاي مربوط به صفحات وب را بازيابي مي‌كنند، و در مقابل درخواست كاربران وب‌گاه، اطلاعات را تحويل مي‌دهند. كارساز اچ‌تي‌تي‌پي آپاچي معروف‌ترين نرم‌افزار كارساز وب موجود است. بر اساس آمارهاي نت‌كرفت و همچنين IIS از شركت ماكروسافت هم كاربرد بسيار زيادي دارد.

وب‌گاه ايستا، وب‌گاهي است كه اطلاعات آن به ندرت تغيير مي‌كنند و تغيير اندك اطلاعات در آن با نرم‌افزارهاي ويرايش شخصي صورت مي‌گيرد. نرم‌افزارهاي ويرايش‌گر مهم كه كاربرد شخصي فراواني دارند عبارت اند از:

    ويرايش‌گرهاي متن مانند Notepad يا برنامه‌هاي ويرايش‌گر متني كه درشان مي‌توان پروندهٔ HTML را مستقيماً ويراست.
    ويرايش‌گرهاي چاپ‌نما (WYSIWYG) مانند Microsoft FrontPage و Macromedia Dreamweaver كه در آن‌ها اطلاعات سايت را يك واسط GUI مي‌ويرايد و پروندهٔ HTML با نرم‌افزار ويرايش‌گر خودكار توليد مي‌شود.
    ويرايش‌گرهاي الگومحور مانند Rapidweaver و iWeb كه به كاربران اجازه مي‌دهند به سرعت حتي بدون هيچ آشنايي با HTML و تنها با انتخاب الگوي مورد نظر خود از ميان الگوهاي موجود، سايت وب مورد نظرشان را ايجاد كرده و آن را روي سرور وب قرار دهند. افزودن رنگ و تصوير و متن به الگو با استفاده از يك نشر روميزي (DTP) صورت مي‌گيرد كه در اين صورت نيازي به آشنايي با كد HTML وجود ندارد.

وب‌گاه پويا وب‌گاهي است كه دايماً با كاربران اطلاعات دادوستد مي‌كند و اطلاعاتش به سرعت تغيير مي‌كند. ارتباط با كاربر با متغيرهاي پايگاه داده مانند متغيرهاي نشست، متغيرهاي بخش سرور (داده‌هاي محيطي و...) يا كوكي‌هاي HTTP صورت مي‌پذيرد و گاهي هم اين ارتباط به مستقيماً رخ مي‌دهد (مثلا از راه حركت نشانگر موش‌واره بر روي برخي قسمت‌هاي صفحه). هنگامي كه وب‌گاه درخواست كاربر براي اتصال به يك صفحه را دريافت مي‌كند، صفحه مورد نظر به خودكار توسط نرم‌افزار از انبار ذخيرهٔ موجود برداشته مي‌شود و فرد مي‌تواند به اطلاعات دست يابد. مثلاً وب‌گاه مي‌تواند وضعيت ارتباط فعلي بين كاربر و گفت‌وگو را نشان دهد، وضعيت جديد را نمايش دهد و يا اطلاعات شخصي كاربر را در اختيار وي بگذارد.

سامانه‌هاي نرم‌افزاري تنوع بسيار زيادي دارند و از ميان آن‌ها مي‌توان به صفحات كارساز فعال (ASP)، صفحات كارساز جاوا (JSP) و زبان برنامه نويسي ابرمتن‌پرداز (PHP) اشاره كرد كه در توليد وب‌سايت‌هاي پويا كاربرد بسياري دارند. ممكن است اطلاعات وب‌گاه از يك يا چند دادگان بازيابي شوند و يا در بازيابي آن‌ها از فناوري‌هاي گسترش‌پذيرنويسي (XML) محور مانند چكيدهٔ وب‌گاه (RSS) استفاده كنيم. محتويات ايستا را مي‌توان پويا توليد كرد، كه اين فراوري اطلاعات مي‌تواند موقتي بوده يا بر اساس وقوع رخ‌داد خاصي صورت پذيرد. در اين صورت براي استفاده از موتار پوياي اختصاص يافته به هر كاربر يا هر اتصال كارايي سامانه كاهش نمي‌يابد.

اپلت‌ها مي‌توانند توانايي‌هاي مرورگرهاي وب را بيفزايند و از آن‌ها براي نمايش «محتويات فعال» استفاده كنند. از ميان اين نرم‌افزارها مي‌توان به Flash يا اپلت‌هاي نوشته شده به زبان جاوا اشاره كرد. زبان‌هاي ابرمتن‌نويسي پويا(DHTML) در به‌روزآوري بي درنگ صفحات وب كاربرد زيادي دارند (در صورت استفاده از اين فن، براي اعمال تغييرات به اطلاعات موجود لازم نيست به بارگذاري بپردازيد)، كه در آن‌ها از الگوي شيءگراي سند(DOM) و جاوااسكرپيت استفاده شده‌است، كه در مرورگرهاي نوين وب به صورت پيش‌ساخته ديده مي‌شوند.
شيوهٔ نگارش و گويش

«وب» فارسي نيست و شكل مختصر عبارت «وب (تار) جهان‌گستر» است. البته فرهنگستان فارسي واژهٔ وب را به عنوان واژهٔ دخيل پذيرفته‌است و تارنما جايش را به وب‌گاه داده‌است. به هر حال ممكن است تا يك‌نواخت شدن شيوه نگارش اين كلمه مدت زمان زيادي طول بكشد. اين اختلاف ديدگاه در مورد مشتقات اين كلمه مانند «وبنوشت» / «وب‌نوشت» نيز وجود دارد. در مطبوعات و گفتاري مردم از «وب‌سايت» و «سايت» به عنوان شيوه نگارش مطلوب ياد شده‌است. هم‌چنين در برخي جاها از تركيبات لفظ «پايگاه» مانند «پايگاه اينترنتي» استفاده مي‌كنند. برخي اوقات به آن تارنما هم گفته مي‌شود.
انواع وب‌گاه‌ها

وب‌گاه‌هاي گوناگون با محتويات و كاربردهاي مختلف بر روي اينترنت به چشم مي‌خورند كه در طبقه‌بندي آنها روش‌هاي متعددي وجود دارد. برخي از اين طبقه‌بندي‌ها عبارتند از:

    وب‌گاه‌هاي وابسته: يك درگاه وب كه علاوه بر CMS خود، اطلاعات بقيهٔ ارايه‌دهندگان خدمات را به ازاي دريافت مبلغي در اختيار كاربران قرار مي‌دهند. معمولاً سه ارتباط اصلي قابل تصور است. موسسات وابسته مانند cj.com، دفترهاي تبليغاتي هم‌چون ebay.com و مصرف‌كنندگان مثل ياهو.
    وب‌گاه‌هاي بايگاني: كه در نگه‌داري از اطلاعات با ارزش كاربرد دارند. براي نمونه: Internet Archive كه از سال ۱۹۹۶ ميلياردها وب‌صفحهٔ كهنه (و نو) را در خود جاي داده‌است و Google Groups كه تا اوايل سال ۲۰۰۵ بيش از هشت‌صدوپنجاه‌وچهارميليون پيام فرستاده به گروه‌هاي بحث و خبر شبكهٔ كاربران را در خود اندوخته‌است.
    وب نوشت دهنده‌ها: وب‌گاه‌هايي اند كه درشان افراد اطلاعات روزانهٔ خود را نگهداري مي‌كنند و گاهي هم ميزگردهاي مختلف را دربرمي‌گيرند. براي مثال مي‌توان به blogger.com و wordpress.com اشاره كرد.
    وبگاه‌هاي ميزبانيهاست:ميزباني وب يا وب هُستينگ (به انگليسي: Web Hosting) به مفهوم فراهم ساختن فضايي است كه كاربر مي‌تواند فايل‌هاي وب‌گاه خود را در آن قرار دهد.
    وب‌گاه بازرگاني: كه در بهبود خدمات يا رونق بازرگاني كاربرد دارند.
    وب‌گاه تجاري يا سايت تجارت الكترونيك: كه براي خريد كاملاً مورد استفاده قرار مي‌گيرد، مانند: amazon.com
    وب‌گاه ارتباطييا شبكه اجتماعي: وب‌گاهي كه در آن افراد با علايق مشترك به دادوستد اطلاعات مي‌پردازند، معمولاً از طريق گفتگو يا بردهاي پيام، براي مثال:ماي‌اسپيس.
    وب‌گاه‌هاي دادگان: وب‌گاهي كه كاربرد اصلي‌اش در جست‌وجو و نمايش محتويات پايگاه‌هاي داده خاص مانند IMDB (بانك اطلاعات اينترنتي فيلم‌ها).
    وب‌گاه نرم‌افزارسازي: سايتي كه هدفش ارايهٔ اطلاعات و منابع مربوط به توليد نرم‌افزار، مهندسي نرم‌افزار، طراحي وب و مواردي از اين قبيل است.
    وب‌گاه راهنماي دادگان: سايتي كه حاوي مطالب مختلفي است كه به صورت منظم طبقه‌بندي شده‌است مانند راهنماي ياهو، راهنماي گوگل.
    وب‌گاه‌هاي دريافت: مشخصاً در دانلودكردن اطلاعات مثلاً نرم‌افزار‌ها، آهنگ‌ها نسخه‌هاي نمايشي بازي‌ها يا پس‌زمينه‌هاي رايانه‌اي كاربرد دارند كه معمولاً در كشورهايي كه قانون كپي رايت را رعايت مي‌كنند و به آن اهميت مي‌دهند اين سايت‌ها غيرمجاز هستند و با آن‌ها برخورد قانوني مي‌شود؛ ولي كشورهايي مانند ايران، سايت‌هاي دانلود بسياري دارند.
    وب‌گاه‌هاي استخدامي: به كارفرمايان اين امكان را مي‌دهند كه نيازهاي كاري خود را با اينترنت در اختيار كاربران بنهند. فرد جوياي كار هم مي‌تواند برگهٔ درخواست همكاري را پر كرده يا اطلاعات شخصي خود را در اختيار كارفرما بگذارد.
    وب‌گاه بازي: سايتي كه افراد با مراجعه به آن همانند مراجعه به «زمين بازي» به بازي مي‌پردازند مانند pogo.com.
    وب‌گاه‌هاي دامنهٔ جغرافيايي: به نام‌هاي دامنه‌اي اشاره دارد كه مشابه نام‌هاي مناطق جغرافيايي هستند مانند شهرها و كشورها براي مثال Richmond.com با آدرس اينترنتي www.richmond.com نام دامنهٔ جغرافيايي ريچموند در ايالت ويرجينا است.
    وب‌گاه‌هاي خنده و سرگرمي: حاوي لطيفه و نغز و مطالب سرگرم‌كننده هستند.
    وب‌گاه‌هاي اطلاعاتي: نقش خبررساني را بر عهده دارند و لزوماً با اهداف اقتصادي طراحي نشده‌اند مانند: RateMyProfessors.com و داش‌نامهٔ آزاد ويكي‌پديا. اغلب موسسات دولتي، آموزشي و غيرانتفاعي يك وب‌گاه خبررساني هم دارند.
    وب‌گاه‌هاي جاوا اپلت: حاوي نرم‌افزار مورد نياز براي اجراي برنامه خوب روي وب است.
    وب‌گاه‌هاي آينه‌اي: نسخه معادل يك وب‌گاه است.
    وب‌گاه‌هاي خبري: همانند پايگاه اينترنتي اطلاعاتي است اما تنها اخبار و تفاسير خبري را ارايه مي‌دهد.
    صفحهٔ اصلي شخصي: يك فرد يا يك گروه كوچك (مانند يك خانواده) هدايتش مي‌كنند و حاوي اطلاعاتي است كه فرد به سليقه‌اش روي تار جهان‌گستر قرار مي‌دهد.
    وب‌گاه‌هاي برگه: وب‌گاهي كه براي كسب اطلاعات مهم و امنيتي مانند رمزهاي گذر و اطلاعات مربوط به كارت‌هاي اعتباري طراحي شده‌است و مي‌تواند با گمراه كردن فرد اطلاعات شخصي وي مانند كد سرپرستي امنيت اجتماعي وي يا اطلاعات كارت‌اعتباري وي را به دست آورد. (فيشينگ را ببينيد).
    وب‌گاه‌هاي سياسي: پايگاهي اينترنتي كه افراد بر روي آن ديدگاه‌هاي سياسي خود را مطرح مي‌كنند.
    وب‌گاه‌هاي نمره‌دهي: سايتي كه در آن افراد يك موضوع خاص را ستايش كرده و يا از آن انتقاد مي‌كنند. مانند ratemycar.com، ratemygun.com، ratemypet.com، hotornot.com.
    وب‌گاه‌هاي مرور: وب‌گاهي كه در آن افراد نظرات خود را راجع به انواع محصولات و خدمات با يكديگر مطرح مي‌كنند.
    وب‌گاه‌هاي جستجوگر: سايتي كه در آن اطلاعات كلي و دروازه‌هايي براي دستيابي به اطلاعات بقيه وب‌گاه‌ها و جستجو در وب ارايه شده‌است. نمونهٔ بارز اين سايت‌ها، وب‌گاه گوگل و پركاربردترين وب‌گاه‌هاي از اين نوع، سايت ياهو است.
    وب‌گاه‌هاي ترسناك: وب‌گاهي كه حاوي تصاوير يا مطالبي ترسناك است. مانند rotten.com و ratemypoo.com.
    وب‌گاه‌هاي شكوائيه: sucks.com يك سايت وب معروف است كه در آن افراد به انتقاد از اشخاص، مكان‌ها، شركت‌ها، دولت‌ها و سازمان‌ها مي‌پردازند.
    وب‌گاه‌هاي درگاه وب: وب‌گاه كه دروازه يا پورتالي را به سوي بقيهٔ منابع موجود روي شبكه اينترنت يا اينترانت باز مي‌كند.
    ود سايت: وب‌گاه كه در آن جزئيات يك مراسم ازدواج مانند خاطرات، تصاوير، اطلاعات مربوط به آن ارايه مي‌شود.
    وب‌گاه‌هاي ويكي: سايت‌هايي كه در آن كاربران با همكاري يكديگر به ويرايش مي‌پردازند (مانند ويكي‌پديا).

برخي از وب‌گاه‌ها را مي‌توان در چندين طبقه‌بندي ارايه‌شده جاي داد. مثلاً يك پايگاه اينترنتي تجاري مي‌تواند ضمن ارايهٔ محصول، اسناد اطلاعاتي مختلف مانند مقالات سفيد را ارايه كند. همچنين هر يك از رده‌بندي‌هاي ارايه‌شده داراي زيرطبقه‌بندي‌هايي نيز هستند. براي مثال، يك وب‌گاهمستهجن نوعي وب‌گاه تجارت الكترونيك يا سايت بازرگاني است (چرا كه تلاش دارد حق عضويت خود را به كاربران بفروشد). يك وب‌گاه‌ها طرف‌داري مي‌تواند پايگاه اينتنتي‌اي افتخاري باشد كه در آن سرپرست سامانه به يك شخصيت معروف اداي احترام مي‌كند.

بسياري از وب‌گاه‌هاي تجاري شكل و شمايلي شبيه دفترك (بروشور) wikitionary دارند و در آن‌ها تبليغات تجاري فراواني وجود دارند. برخي از سايت‌ها هم وسيلهٔ ارتباطي افراد با يكديگر از طريق گفت‌وگوي وب هستند.

وب‌گاه‌ها داراي محدوديت‌هاي معماري هستند (مثلاً توان محاسباتي اختصاص يافته وب‌گاه محدود است). وب‌گاه‌هاي بسيار بزرگ مانند ياهو، مايكروسافت، گوگل كارسازهاي زيادي را به خدمت مي‌گيرند و به تجهيزات بارگذاري پيشرفته‌اي نياز دارند (مانند خدمات محتواي سامانه‌هاي سيسكو و كليدهاي شبكه).